Bir sığınaktaydık, fırtına vardı. Açtık.
Spartaküs'e; bana bak oğlum, dedim, yoksullar için savaşacağız yoksullara karşı değil!
Şöyle bir baktı, uzattığım bir parça kurutulmuş eti istemeye istemeye aldı, tamam abi dedi.
Bu, benim için bir insanlık meselesidir.
Bir köle ordusuyla Publius Varinius'u yenip Thuria ile Metapontion kentlerini alıp Alpler'e yöneldik.
Çok soğuktu. Çoktuk ama çok açtık.
Evet, Açlar Ordusuyduk, ama bir Roma Avrupasında resmi sayfalara kendi tarihimizi yazdık.
Bilmem şimdi nasıl okunur?
Ah, tanık olsaydık...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder