Heyecanlanmıştım, bir an ne diyeceğimi bilemedim, geçiyordum abla... Gözleri alev gibi parladı, ne ablası lan angut? tabi hemen toparlayıverdim kendimi, mevzuyu değiştirdim, bir çığlık dedim, yardıma muhtaç bir insan olabilir bu izbe şatoda diye düşündüm... Yiğidim dedi, inledim... Eli çıkık omuzumdaydı, o yanlış anlamıştı o inlemeyi... Üzerimdeydi. Bozuntuya vermedim... Sağlam omuzuma dönerek pozisyon değiştirirken sağ omuzumu kapını pervazına çarparak bir yerine oturtma hamlesi denedim...Bu sefer kırılmıştı!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder